Drodzy Bracia i Siostry!
Człowiek jest w tym ziemskim życiu pielgrzymem ku wieczności. Jego droga zaś jest usłana nieszczęściami, problemami i krzywdą, smutkami i cierpieniami, najróżniejszymi próbami i trudami. Sprostanie im jest możliwe dzięki przestrzeganiu kilku norm i zasad.
Tak, jednym z najważniejszych sposobów, na zjednanie sobie przychylności Boga jest namaz. Jest to jedno z tych przykazań, na które słudzy Boga muszą zwracać szczególną uwagę! Oczekiwanie namazu to prawo Boga względem nas. Jego słudzy muszą poświęcać kultowi wiele taranności. W ten sposób przezwyciężą wszelkie trudności i dostąpią zbawienia. W kwestii namazu muszą wykazywać się żelazną konsekwencją i nie mogą go zaniedbywać. W zamian Pan obdarzy ich powodzeniem i uhonoruje miejscem w raju.
Kochani bracia i siostry!
Namaz jest kompasem dla wiernych, kto go zagubi – poniesie ogromną stratę. Namaz jest najdoskonalszym świadectwem wiary w Boga i Jego Proroka. W najlepszym możliwy sposób pokazuje, że nasz Wspaniały Stwórca nie ma sobie równych, a jego słudzy są w porównaniu najmniejsi z małych.
Namaz jest świętym korytarzem, na którego końcu znajduje się boskie ukojenie. Postawa stojąca jest w tym korytarzu wskazaniem kierunku: przypomina nam, że w obliczu Najwyższej Prawdy należy stać wyprostowanym. Recytacja Koranu oznacza Mówienie o Bogu, głoszenie Boga i objaśnianie Boga innym. Pokłon oznacza, że kłaniać się należy tylko przed Bogiem. Padnięcie na twarz jest w zasadzie wstąpieniem na szczyt, przedstawieniem Panu z szacunkiem i nadzieją swojego stanu jako sługi.
Bracia i siostry!
W naszej świętej księdze, Koranie, osoby oddające należytą cześć namazowi i potrafiące go przestrzegać przedstawione są jako godne najwyższej pochwały i czci. Jednak z drugiej strony Koran mówi o ludziach, do których skierowane jest ostrzeżenie pomimo faktu, że namazu przestrzegają.
W surze Mâûn, którą wszyscy znamy na pamięć, napisane jest: „Zatem biada tym, którzy się modlą, lecz nie baczą na swoją modlitwę.” Mówiąc o hipokrytach Koran podkreśla: „I którzy, gdy zwołujecie lud na modlitwę, wyśmiewają się z tego”.
Bracia i siostry!
Chluba ludzkości, błogosławiony Prorok (pokój z nim) wielokrotnie wracał do tematu starannego odprawiania namazu, oddawania mu sprawiedliwości oraz zasady stałości w tym względzie, a także udzielał w związku z tym następujących nauk: „Namaz, w dniu ostatecznym będzie dla człowieka który odprawiał go we właściwy i ciągły sposób, światłością, drogowskazem i znakiem zbawienia. Zaś dla człowieka, który go nie odprawiał, lub odprawiał niedbale, na chybcika, światłością, drogowskazem i znakiem zbawienia nie będzie.” Oznacza to, że Jeśli będziemy zachowywać namaz, to i on nas zachowa. Będzie nam przewodnikiem i nigdy nie odwróci się do nas plecami. Wystarczy, że i my nie odwrócimy się plecami do niego.
A zatem dalej! Raz jeszcze przyjrzyjmy się temu, jak odprawiamy namaz! Niech skrucha za opóźnienia i niedbałości przy namazach zmiękczy nasze serca. Pozwólmy Namazowi tchnąć w nas nowe życie! Pozwólmy mu nas wynieść na wyżyny!
Zakończmy nasze kazanie szlachetnym hadisem: „Jeśli kto uznaje, że Namaz jest prawem Boga względem nas, przestrzega rytualnych obmyć, wykazuje staranność przy godzinach modlitwy, we właściwy sposób oddaje pokłony i pada na twarz, a czyni to wszystko w sposób ciągły, pięć razy dziennie z należytą starannością, temu ogień piekielny nigdy nie zagrozi.”
Niechaj nasz Pan sprawi, że staniemy się jednymi z pośród jego uskrzydlonych namazem sług!